Muzaffer Arslan 2 Şiirleri - Şair Muzaff ...

Niçin boynun bükük durursun, söyle…
Senin derdin benimkinden çok mu menekşe?
Vuslât âşkı bende yanıp tutuşan
Seni üzen yoksa âşk mı menekşe?

Seni kimler ağlattı? Rengin bak solmuş

Merhaba!
Kır çiçeğim

Ben arın.
Bir gün ansızın gelip
Özünü alıp

Yüreğim sızlar yok mu yarama merhem?
Gözlerindir yârim ama heyhat onlar da mahrem.

Sen benim için bir yıldız misali
Gökyüzünde
Yüreğime su serpip
Usulca kaydın gönül şehrime.
Ayrıldığım günden beri
Zebâni kabûslara kaptırdım.

Vere vere kalmadı misak-ı millî artık.
Millî olan ne varsa millîlikten çıkardık.

Gül solmuş...
Bülbül ölmüş...
Bahçıvan bağını bozmuş...
Kalpler yaprak gibi solmuş...
Muhabbet bülbülüm ötmüyor artık.

“İnsan, âlemde hayal ettiği müddetçe yaşar.”
Yahya Kemal

Dün seni gördüm düşümde.
Durgundun.
Gözlerin ağlamaklı bakıyordu.

Garip sesler geliyor kulağıma...
Sabah ezanıyla yola çıkan aklım
Geriye dönmedi hâlâ!
İçmediğim sigaranın dumanını üflüyorum
Gelmeyeceğini bile bile sevgili bekliyorum
Sıhhiye köprüsünde...

Ey gönlüm!
Nedir derdin
Ne diledin hep verdim
Yoksa...
Sana bir hal olmuş olmasın?
Geçmişi buram buram

Günler geçti bak, sen neredesin?
Hayalin benimleyken sen kiminlesin?