Günler acımasız zaman bitmiyor
Hasret yüreğimde bir bıçak gibi...
Gözlerin hayalimden bir an gitmiyor
Bu düşler bir serap olacak gibi...
Düşler hep sancıyor, yağmur yağıyor
Elvan elvan özlem dolu bir yüreğin sahibiyim.
Ana derim, baba derim, yâr derim.
Hislerin çatışmasını yaşar gibiyim.
Kibir derim, gönül derim, aşk derim.
Yüreğin ateşlenmiş âşk çölüne düşmüşsün.
Leyla'sını arayan o Mecnûn'a dönmüşsün.
Acıyı yüreğine serpe serpe ekmişsin.
Gönlüne de elvan elvan hasreti işlemişsin.
Ben Atatürk’ün nesliyim.
Dedem Oğuz Kağan, adım Türk.
Şükürler olsun ki bu vatan benim, bu bayrak benim
Şanlı bir tarihin neferiyim.
Atam “Çalış! ” dedi, çalıştım.
“Güven! ” dedi, güvendim.
Çağ açıp çağ kapattın.
Fatih'ine kucak açtın.
Yüreğime bıçak attın.
Sen attın ey İstanbul...
Asırlarca neşeliydin.
Bilmek istemem adını
Bana ahu gözlerin yeter.
Görmek istemem yüzünü
Bana dokunan nefesin yeter.
Bir hayalim vardı.
Zarif ve ince
Yanakları al al olur gülünce
Akşam olup eller eve gidince
Konuşurduk rüyalarda gizlice
Seni hatırladım gece yarısı karanlığında,
Yokluğun sokağında seni aradım.
Kapkara duygularda
Işığına hasrettim.
Hasretim kayboluyor.
Yokluğun kucağında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!