Nefsine köle olanlar cahil olur
Nefsine hükmeden İsmail olur
İnsan bu, isyan sınırında nefer
Etmezse abd, ederse gafil olur
Dile bekçi ve göze hükümdar akıl
Bir savaş kaybedersin sultanken olursun köle
Harmanım var dersin, bir kıvılcım çevirir küle
Oğlum kızım var dersin yâr oluverir, gider ele
Peygamberdi Hz. Eyyüp ama çekti türlü çile
Sesin çıkarken gür, kesilir ve olursun sus pus
Her şey hazır şimdi her şey pakette
İnsanlık pakette, süt, meyve ve ette
Parası olana her şey var markette
Olmayanın Allah yardımcısı olsun
Öyle bir devir ki toklar aç, açlar tok
Ürker ilimden cahil ve ışıktan yarasa
Ne bu tedirginliğin, ne bu ölüme tasa
Eğer ki rüzgârdan bir umudun yoksa
Olsa atlastan yelken ne önemi var
Amacın dünyalık üç kuruşluk çıkarsa
Yardıma çok ihtiyacım var derken
Dostundan ve ahbabından isterken
Hayrı, hayırlı dediğinden beklerken
Günahkâr dediğin bir kuldan gelir
Azığına katacağın azıcık katığını
Anlamıyor kimse kimsenin derdini
Yıkıyor dostlar gönüllerin bendini
Akıntıya bırakıp çöp misali kendini
Gidiyorsun bilmediğin yere doğru
Paylaştıkça artar muhabbet, bilirsen
Derdime yanarken bir dertli gördüm
Şöyle bir bakıp halini hatırını sordum
Bir of çekti derinden, boynunu büktü
Ne sen sor ne de ben söyleyeyim dedi
Garipler meskeninde bir garip gördüm
Benim dediğin mekân kimin?
Peki ya! Makam kimin?
Düşün derinden bir daha
Sen neyin sahibisin?
Beden, güç, mal, evlat diyorsan
Sen baharda gelmedin
Sonbaharda gel
Harda karda gelmedin
Kaldım darda gel
Sen yazda gelmedin
Bilemem kalpleri, ben şer derim belki de hayırdır
Samimi bir ameldir yapılan, Cennet de köşk ayırtır
Unutma insanoğlu sakın, ameller niyetlere göredir
Bu sözü söyleyen iki Cihan'ın Yüce Peygamberidir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!