Bilmem ki ölüm gelmiyor aklıma niye
Kapılmışım dünya denen dönen faniye
Sordum kendime ecelim nerededir diye
Dedi ki aha işte kapıda eşikte bekliyor
Karamsar olma ne bir saat ne bir saniye
Kul hakkı yiyen ahirette aklanmaz
Yetim malını yiyen asla iflah olmaz
Bu halde günde beş vakit namaz
Zahmet edip kendine, kılma istersen
Çalmayı çırpmayı kılıfa uyduruyorsan
Kırk yılda kazanır bir günde kaybedersin
İnsanoğlusun, ne edersen kendine edersin
İtibarı korumak kolay değil ömür boyunca
Karakterli ol ki, dünyadan itibarınla gidesin
Kazanılması zor kaybedilmesi ise çok kolay
Attım elimi de kırıldı dal
Elde mi dalda mı kabahat
Tattım, tat vermiyor bal
Dilde mi balda mı kabahat
Kokladım da kokmuyor gül
Kaç yıl geçti ömürden kaç yıl kaldı geriye
Nereden geldik ki ve de gidiyoruz nereye
Değer mi kırmaya ve değer mi kırılmaya
Ne yapsak da dönemeyiz bir nefes geriye
Belki kırk yıl, belki elli yıl ve belki de altmış
Kaç kapıdan ve kaç zaman geçer insan
Bazen umduğu anda yüzüne kapanan
Bazen ummadığında usulca aralanan
Geçer ömrünce acaba kaç kapıdan
Renk renk, kısım kısımdır gönül kapıları
İçimde anlamsız, tarifsiz duygular
Biri bitmeden daha bir diğeri başlar
Gözlerimden sızıyor sahipsiz yaşlar
Ağlamışım, yine kapımı çaldı efkar
Öfkem yol bulamıyor kendine, sıkışmış
Öyle bir yaram var pek bir derinde
Kıymet verenim yok artık yerimde
Çekip başımı alıp ben giderim de
Gidecek, çalacak kapım kalmadı
Anam, babam mevta öldü ikisi
Bu gece çöktü yine acımsı bir zifiri karanlık
Karanlıkta her an sakalımdan bir tel ağardı
Ne ay var gökyüzünde, ne de yerde bir ışık
Bekledim, ne umut vardı, ne de gün ağardı
Ürperdim, içindeyim sanki derin bir çukurun
Gidecek denilenler gitmediler kaldılar
Kalır denilenler ise çoktan yol aldılar
Kim yolcu kim yoldaş karışırsa birbirine
Yolcu yoldaş bir olurlar yolları çalarlar
Muhalefet olmadan olunur mu ki iktidar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!