Sen ağlama! ben dökerim
Bir deniz, bir ırmak ıslatırım ayaklarını...
Kıyamam gözlerine
Onlar sadece baksın yeter gözlerime
Yeşil, mavi olmazsa ela sadece bana...
Mutlu ayrıl yanımdan
Hani diyorum
Gündelikçi kadının yerine ansızın sen gelsen
Ortalığı toplasan
Mutfağı temizlesen
Masama altı yapışmış kadehimi kaldırsan
Dağınık bırakıp gittiğin yatağı düzeltsen
Güneşin olduysam sevdiğim! !
Işıklarım dik düşsün tenine
Sıcağım-la yakayım bedenini.
Varlığım aydınlatsın gününü
Varlığının olduğu gibi
Yüreğim doğsun gecene ay gibi
Öyle bir hakkın mı var çocuk
Bir bir alınmış elinden zaman sürecinde mutluluk kaynakların
Sevincin yerini gözyaşı
Gülen yüzünü tozlu bir sima kaplamış bombalar arasında
Bir mendilin getirisine
Dantelli rüyalarda gör beni
İpeksi çarşaflara ser
Üşürüm
Kimsesiz tan yeri saatinde sevgili
Sen uzaklarda olsan da
Gül yaprağı teninle sar beni
Kulak kabart dalga sesine
Bir martı iliştir gözlerine seyret
Paylaş elindeki simidi
Bir yudum çay ver dudaklarıma
Gel beraber üşüyelim güvertede
Selam verelim kaptana
Yorgun bir günün gecesinde
Hesaplaşırken bedenimle
Sordu dizlerim
Neden çok ağırsın diye
Bana değil yüreğe sor dedim yüreğe
O değil mi hep hurdacı misali alan
Dokunsam
Sarhoşluğuma doluyor yokluğun
Devrildi devrilecek aciz bedenim
Bir sabahı çok görüyor şiirlerim
Kalem haylaz yürek düşbaz
Bitmez sayfada seslenişlerim...
Gün akşam vakti
Saatler özlemi vururken daha
Kim korkar kırılan kalemden
Bir daha kurulmayacak rakı sofrası
Kaldı ki bu gerçek daha da acı
Sen yazdır hakimim
Kavrasam şöyle ince belinden
Parmaklarım sarsa tüm kıvrımlarını
Sersem masaya bir beyaz örtü
Gözlerim odaklansa bir noktaya
Sonra sonra döksem
O beyaz örtüye tüm içimden gelenleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!