Mustafa Üstün Şiirleri - Şair Mustafa Üstün

Ağrısını duydum serçenin,
su da çırpınırken
düşüyordu.
Yıkanmak istiyordu gölette
yüreği yetmiyordu.

Ah
o zamanlar size
diller döktümdüde
sus pus olmuştunuz.

Kuşaktaşınız,

ağ kızım benim
akçıl aydınlıklara çıkasın
saçının tek teline değemesin karanlıklar
hep Güneş’in önünde
hep erkli
hep özgür ol

Sevgilim,
gece kapımıza dayandığında
ellerimizle diktiğimiz asmalar
balkonumuza erişmiş olacak.
Sana belki üzümleri yemekte kısmet olur.

Adam
yıkık gitti.
yılgın gitti.
Ne yosun tutmuş taşları iskelenin
gitme dedi,
ne martılar döküldü yollarına.

Sapkın
yaşa
yasaksız.

Uçuk
kaçık

Üzünç,kaygı,çekişmeler
Yorulursun,yorulursun.
Günler gelir,geçer günler,
Sitem manyağı olursun.

Uzaklarda,uzaklarda

Al Sancak da, körfezin kıyısında
şiirler söyledim sana, şarkılar yaptım.
Ülkemin 81 şehri içinde
en çok seni sevdim İzmir şehri
sana taptım.

Sabahla
bir gemi yanaşacak
taş iskeleye,
bizi kaçıracak çocuğum
barışın olduğu yere.

[kadimdi] zaman
eskidi

mumlu bezle sarılı
içeriğinde
ebcet/