Gece yanıyor
İzmir körfezinin üstünde.
Gece lalin,
gece kızıl mercan
Bu resimde
Ben,
yalnızlığıma gömülür uyurum
sabaha çıkmam,
yarasalar yağar kırlentlerime.
Bir sana, bir geceye
Kirletilmiş kentsel alanlarından
birinde İstanbul'un
bir kuş,
kanadından vurulmuş
dönüp duruyor.
Sen,
İçindeki çiçek
soluncaya dek
hep benimleydin.
üzünç günlerimde,
Çok oldu
bir böceği görmeyeli
asma yaprağının üstünde.
Sağmayalı bir ineği,
bir köpeği sevmeyeli çok oldu.
Aylardan sızan sularla,
denizlerin
üstünde yürürdü,
Ve ayrımındaydı gecenin
ve görürdü.
Lütfen bu şiddetten,bu işkenceden
Beni kurtar annem,beni al n’olur.
Bıktım bu cennetten bu cehennemden
Kır zincirlerimi göğe sal n’olur.
Göçükte,depremde,grevde,yasta
Gecenin bir yerinde yazarsan
ateşi yazarsın,sevdayı değil.
Yine gelincikler açar kızılca
uzak uzak dağlarında Mustafam.
Hasreti yazarsın,hummayı değil.
Sonra
birlikte yaşlanacağız
benim,üzünçler kraliçesi karıcığım
sonra birlikte öleceğiz.
Sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!