Bu sevdan, bu sevdan
Bu kara sevdan
Bir gün öldürecek beni, görürsün.
Ne tanlarda çiçek, ne gece aylar
Leşim kapınızda boylu boyunca
Pusuyla, ölüme inen akşamlar.
Yığıştı acılar
berkitti egemenliğini gecede
üstüne yürüdü
krallığımızın.
Çalıntıdan bir sonbaharda
Sokağın başında
çanları çalıyor
Pera'lı tranvayın.
Bir yerim yok
varacak.
bahar bayramları olsa
onbeş yaşında olsam
koşsam papatya tarlalarında
saçımda bulutlar olsa
bulutlar sevdalı olsa
ben sevdalı olsam.
Bu son gidişinde
bebeğim,
daha çok acı çektim,
demişsin.
Daha çok süründüm.
Benim bahar dalım karanlıklarda
Durdu durdu boyun büktüde gitti.
Doluktu doluktu bu hoyrat karda
Bulutlara yaşlar döktüde gitti.
Ezanlardan sonra, tanlardan erken
İzmir de
Karşı Yaka da itler
kuyruklarını çeke çeke
yağmurlu sokaklara aşağı
çekti,gittiler.
Bir yerde,bir yerde hayatım
Hayatım ağır geliyor bana.
Yasak ta olsa,günahta olsa
İnanıyorum,inanıyorum sevdana.
Kırkından sonra, kırkından sonra




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!