Mustafa Sürmeli Şiirleri - Şair Mustafa ...

Sanma ki milyarlarca
İnsanla yaşıyorum;
Bir sen varsın bu dünyada,
Bir de ben varım.
Kalbine odaklanmış
Bir kalbi taşıyorum,

“Hayali gözümden silindi gitti.”
“Unuttum” deyince aklıma geldin.
“Uykusuz geceler ve hasret bitti!
“Atlattım” deyince aklıma geldin.

Hatrımda değildi sarıldığımız,

Herşeyi zorlaştırıyor
Mükemmelliğin...
Ve olanaklarım kısıtlı
Mütemâdiyen...
Lâyık olduğunu
Sunabilmek sana,

Çok olmamış belli, koyup gideli,
Sokağında kokun, izin duruyor.
Ya kemâle erdim, ya oldum deli,
Billahi aynanda yüzün duruyor.

Kardelen çiçeğim, ey nazlı yârim!

Beyhûde çevirme gül cemâlini
Hiç kurtuluşun yok, benimsin benim.
Senin mi zannettin yoksa kendini?
Hiç kurtuluşun yok, benimsin benim.

Ben varım kalbinin en derininde,

Havada nefes gibi arıyorum aşkı ben,
Aşk bambaşka bir şey,bambaşka bir serüven.

Kalbim böyle yerinde heyecansız durmasın,
Yüzüm böyle kederli, gözüm yaşlı kalmasın.

Hep bir bebek kalsaydım…
Sallanan beşiğimde!
Kocaman olmasaydı elim ayağım;
Görmeseydim bunca kötülükleri…
Bilmeseydim ayrılık ne kadar acı!
İnsan memleketini ne kadar özler…

Bir gün boş sokaklarda,
Gözlerin kaldırımlarda gezinirsen,
Dudaklarında mutsuz bir titreme,
Yüreğin ıslak,
Tenin soğuk,
Yabancı bakışlardan çekinerek,

Bir vaveyla koptu uzaklarda,
Sesi, sessizliğe duyuldu.
Sağır oldu kulaklar...
Pandoranın kutusu açıldı,
Kirli çamaşırlar saçıldı...
Kabardı zaman,

Bendeki niyetle sana bakanlar,
Murada ermesin, ermesin yârim.
Çiçeğin hâlinden bahçıvan anlar,
Başkası koklayıp dermesin yârim.

Hasreti zamana vurursan eğer;