Mustafa Süreyya Sezgin Şiirleri - Şair M ...

Sevda mıydı o?
Gözlerinden akan
Ve ardımdan sel olan
Hüznün...
Doluyum yine bugün
Bir tek varlığının

Dilimin ucunda
Henüz söylenmemiş
Bir şarkı var.
Belki de
Hiç söylenmeyecek bir şarkı.
Senin için duyulan

Ay buluta giriyor
Umut umutsuzluğa,
Gündüz geceye dönüşüyor.
Bu gece,
İçim acıyor...
Yüreğim daralıyor.

Sevinçle kalktım bu sabah yatağımdan.
Traş oldum, sevinçle giyindim.
Uzaklara...
Çok uzaklara...
Taşıyordu sevincim gönlümden.
Umut, özlem ve sevgi...

Nişanlandı iki genç
Sevinç ve mutlukla bu an
Yaşanacaktı er geç.
Koca koca umutlar
Yarına mutluluklar,
Taşıyor bedenleri.

Artınca doyumsuzluk duygusu
İfrat olur güzelim
Nefreti doğurur
Sevginin aşırısı...
Bu sarhoş duyguların içinde
Nefret mi edilir senden?

Unut bütün sözlerimi,
Gözlerimi de unut.
Yaşananı
Yaşanmamış,
Söyleneni
Söylenmemiş say.

Ve işte,
Uzaksın benden! ..
Kendi gücünle
Gökyüzünün derinliklerine
Kanat çırpıyorsun.
Ben yok olsam da yavaş yavaş

Ülkemin geleceği
Benim ellerimde.
Eğer çocuğumun kafasını
Düzgün tuğlalarla örersem.

Ülkenin geleceği

Önce yokluk vardı.
Sonra,
Sonsuz bir yalnızlık
Varlığı sardı.
Her şeye gücü yeten
O TEK mutlak varlık