Mustafa Süreyya Sezgin Şiirleri - Şair M ...

Hep kavgayla iş bitmez
Döner döner durursun
Tek başına yürümez
Sonra pişman olursun.

Önce sorunu belirle,

Biliyorum,
Düşüncelerinde ben
Gönlünde o var! ..
Ben sana problem
O özlediğin yar! ..
Üstüme varma ne olursun,

Bir dünya kurmuştun
Gözbebeklerimin ortasında.
Işıl ışıl rengarenkti
Birlikte yaşadığımız evren.
Zaman denilen
Canavara baş kaldırdık seninle,

Zihnim zihninle karışık
Gözüm gözünle karışık
Gönlüm gönlünle karışık
Bu dünya birbiriyle karışık...

(Siirt,1964)

Ben birini seversem
Şiir yazarım ona Natalie
Umut yüklü, özlem dolu.
Ben birine küsersem,
Hüzün ve kederlerle ağlar şiirlerim.
Bu yaşam biter ve ben göçersem Natalie

“Bugün çok karamsarsın,
İstemem keder seni sarsın
Şimdi “umut” için yaz” dedi pir.
“Hadi gel önce şu gönül mabedine bir gir.”
Mabedin kapısı göründü,
İçimi heyecan bürüdü.

Uzakların özlemi var içimde
Gitmeliyim.
Sonu yok mu,
Zaten başlangıcı olan her şeyin?
Bu bir veda değil
Elveda!

Söyle nasıl bir duygudur
Anlaşılmak,
Ya da anlaşılmamak?
Bu iki duygu
Arasında yalpalamak?
Geldik gidiyoruz be güzelim

Her duygumu
Her düşlediğimi
Söyleyebilseydim
Nasıl bir biçim alırdı dünyam?
Kırmızı yine kırmızı,
Yeşil yine yeşil olur muydu?

Şiir yazayım dedim
Yine bu gece
Fakat sen dururken,
Şiirlerimin
Ne değeri var?
Yazacaksam eğer