Mustafa Süreyya Sezgin Şiirleri - Şair M ...

Her birimiz tohumuz
Sevgi dolu toplumuz
Buğday gibi el ele
Kardeş olmuş ruhumuz.

Başak'ın kardeşleri

Derinliklerin ötesinde,
Masmavi bir dünya,
Işıl ışıl kıpırdaşan umutlarım
Ve senin gözlerinde akisleri...
Sen öyle bir gerçeksin ki benliğimde! ..
Bu koskaca evrenim

Ben geldim.
Belleğimde yüzün
Gözlerimde hüzün
Ben geldim.
İçimde özlemin
Kulaklarımda sesin

Tak... tak... tak...
Kapı sesi mi bu,
Yoksa bizi yontan
Bir çekiç sesi mi?
Ham bir taş gibi,
Biçim almaya hazır

Seni seviyorsam
Olmazı ne oldurur?
Seninle aydınlıksam
Güneşi kim soldurur?
Seni çok özlüyorsam
Hasret nasıl doyurulur?

Leyla ile Mecnun'u okuduğum zaman,
Gülmüştüm.
Değer mi bir güzel için, deli olmaya?
Diyerek,
Sormuştum kendi kendime.
Zavallı Mecnun! ..

Yaşamak! ..
Hergün ölen,
Hergün yeni savaşlar veren,
Ve her zaman tükenen duygularımla...
Karanlık gecelerin yüklediği,
Yeni yıkımlar omuzlarımda,

Sağımda mavi, solumda yeşil
Biri deniz, biri orman yemyeşil,
Denizin bu rengini gözlerinde görmüştüm.
İlk kez o gün ben, bu renkle görüştüm.
Saçlarının rengini kıskanırdı güneş,
Olamazdı ışığı o renge bir eş! ..

Aslında dedi filozof;
Gerçek yok ki
Bütün yaşamlar kof
Evrende teklik var
Birimiz hepimiz
Hepimiz birimiz için varız

Bilmeni istemiştim
Keşfetmeni yüreğimin sesini
Yıllar geçti birer birer
Bilmesen de olur! ..
Hadi gör dedim gözlerine
Gör benliğimde tutuşan alevi