Mustafa Süreyya Sezgin Şiirleri - Şair M ...

Kırılgan bir dönemdeyim.
Ruhumun eski diklenişleri yok artık.
Zaten zaman da yok direnmeye.
Yitip giden gençliğim gibi,
Tüm kalelerim düşüyor tek tek.
Ve sen beni hala anlamadın

Bir kış manzarasıydı
Gözlerimin gördüğü
Ve dondurdum seni
Bakışlarımın sonsuzluğunda...
Soğuktu,
Duygularım üşüyordu

Neden ağlıyorsun yavrum,
Gözlerini yaşama açtın diye?
Doğaldır bu
Sen de ağlarsın
Bütün insanlar gibi.
Neden ağlıyorsun yavrum,

Seni seviyorum
Dedikçe
Dişlerini gösteriyorsun
Bana.
Anladım oldukça beyaz
Hangi diş macununu

Yoksun bu gece neden?
Başım yine bir hoş
Çılgın kalabalığın ortasında
Sensiz sıralar bomboş.

Özlemlerim ve umutlarım

Ses yoktu,
Renk yoktu başlangıçta.
Benim gibi yalnızlığı bilen
Yalnızca bir Tanrı vardı,
Ve bir tek söz vardı önceleri.
Kelimeler güçlüdür.

Elim uzanıverdi sana
Uzak karanlıklar içinden,
Bir umut
Kopuverdi, konuverdi avucuma...
Koca yılları devirdim işte! ..
Son göreli

Ondan önce ben vardım
Ayva yedim sarardım
Hay benim aklım
Oyna bakalım

Zirve yapmışken aşkım

Bir şarkı yapmak istiyorum
Bu gece senin için.
Güftem sensin
Bestem yine sen! ..
Bildiğim bütün şarkıları
Sana okumak,

Zaman ağır ağır ilerliyor
Her geçen gün
Anılarım çoğalıyor
Ardıma bakıyorum
Varlığımı sorguluyorum
Geleceği yorumlamaya çalışıyorum