Mustafa Semiz Şiirleri - Şair Mustafa Semiz

Günlerin ardından kavuşmak.
Beklediğim gibi umduğum gibi
Seni parıltılı yeryüzü gibi.

Bekleyen bendim ey aşk.
Gönül çiçeklerimi açtıran senin,

Aşk
Ey gönül hikayesi.
Sevilen yıldız kümesi.
Seni Sensiz yaşamak en kötü kader.
Çıktım yola.
Sana aşığım.

Bak istersen içime.
Kalp duvarlarıma kazımışım seni.
Resimlerin ile ,süslenmiş.

Herşeyini alıp gittin sanıyorsun.
Ya o duvar yazıları, ya o gölgeler.

Bu gün hiç gitmemiş gibi ,
Yine aynı duygularla yola çıktım.

Ne olursa olsun.
Ya bismillah deyip sürdüm.
Bir aşağı bir yukarı.

Yıkıldım yokluğun da yanlızlaştım
ilk zamanlar .
Bir kez bile düşünmedim, sensizliği.
Bütün saatlerim seninle dolu dolu
geçti, bunca vakit..
Özlemedim eminim bu yüzden .

Varlığın sarmış kubbemi.
Nefesim senden, suyum senden.
Açlığım sana,muhabbetine.
Işığım senden, yeşilim senden.

Bir ses uzat, düşlerime.

Günlerden bir gün
O gün işte bu gün
Suskunluğumun ilk günü
Söylemediğim ne varsa
İçimi acıtan taşımaktan yıldığım
Ne varsa

Senin o gözlerin çiçekler gibi.
Onların nuru kalbime iner gibi.
Gönül mülkü sana devreder gibi.

Senin o gözlerin çiçekler gibi.
Hasretim yüksek dağlar gibi.

Çok uzakta, yolun karşısındasın.
Geceyi saran karanlıkta evini aydınlatan
bir fener;bir mum ışığı var.
Gölgeleri içinde mahzun bir aşık var.
Balkonuna dikili gözleri.

Bilinmeyen bir yoldayım.
Etraf yabancı bense yalnız.

Yol patika,kıvrımlı ve dar.
Uyuyan gönül kuşu var, az ilerde.