Mustafa Semiz Şiirleri - Şair Mustafa Semiz

Sabahın erkeninden,
Günüm ilerlerken.
Yine seni,seni beklerken.
Kıyılarım da dalga dalga.

Gözler ıslak ıslak.

Gittiğimiz yerlerdeki banklara,
Oturamıyorum.
Başkaları var , tanımadığım
İnsanlar.

Sanki doğa da bir hüzün mevsimi içinde .

Yağmur yağıyor uzun zamandır.
Hüzün yağmurları bunlar.
Bırak her yeri sel'e salmasını,
Benim içime bile işledi.

Gece yarısı yağıyor, gündüz vakti yağıyor.

Ey aşk ;

Kalbimde bir yer var.
İki çukur
Birinde sen ,eski sen.
Diğerinde ben, hep ben yatıyor.

Gönlümün kuytu köşesinde
Dikili İki taş var.
Sana ait olan taşa şöyle yazdım.
Çok sevildim, çok özlendim .

İnsanlar çeşit çeşit.
Kimi sen,kimi benim.
Hastayım, hüzün deyim.
En büyük kararlar arefe sin deyim.

Burada,nasibimin bittiğini,

Gitmek zorunda mıydın sevgili?
Keşke kalsaydın !
Hiç olmazsa bir ömür; kalsaydın!!

Suskunluğum

Kederimden.
Başka bir şeyden değil.
İçerde dışarda her yerde.
Acı içinde yaşamaktan usandım.

Kaderle savaş yapılmaz.
Zaman onun.
Nefes onun.
Dünya onun.
Kaybeden sen olursun.

Kırık pencerelere denk geldim.
Hepsinde aynı fotoğraf galerisi.
Seni andım az önce,
Hüzünlendim.