Mustafa Semiz Şiirleri - Şair Mustafa Semiz

Dört koca mevsim yaşadım.
Üşüdüm, ıslandım, yandım,
hüzünlendim.

Anılar sokağı sakinleri gibi,
Her yerde yalnız dolaştım.

İyiyim bu gün
Güzel bir gün

Ağlayabilmek
Özlemek
Özlenmek

Dünya zamanıyla gün saymayı öğrendim.
Ölmeseydim masallara dalmasını hatırlardım.
Sensizlik senfonisini Bin damla gözyaşı ile yazdım.
Gitmek istediğim yerler var yıllar süren yollarını gördüğüm.
Kendimi indirip otobüsleri kaçırdığım durakları öğrendim.
Aşk adına ne varsa yüreğime doldurdum.

Anladım ki;
Sözler köşkü çatısız.
Kelimeler var insafsız.
İnsanlar çok vicdansız.
Bir de sen varsın ;
Hep yalan, hep yalan !!!

Bir gün geleceksin.
Özür dilerim diyeceksin.

Çok geç kalacaksın.
Göz yaşın dinmeyecek.

Rüyam sen .
Hayalim içimde çağlayan sennn.
Günaydın annemin kızı,
Kutbumun tek yıldızı.
Öpücükler ile uyan.
Annelerin en tatlısı,

Benimkisi aşk
7 24
Aşk
Günlerin köpüğü
Aşk
Hasretin köpürür

Uyudum uyandım.
Başı sonu yok,
Rüyalarda kaldım.
İnsanların içinde,
Güzelliklere rastladım.

Şarkılara takılma.
Şiirleri okuma.
Gelip geçti sevda.

Aşkta gurur en başta.

Aşk sarhoşuyum .
ben; bir şiir olsaydim;
beni senin yazmani isterdim!
Demiş
Aşık;