Seni seviyorum diye
Gelişine kadar rötar yapmış hayatımı
Seninle yaşamaya hazırlanırken
Sana uzanan yollarımı kapaman niye?
Biliyorum haykırışlarım boşuna
Yokluğun hep eğreti duruyor üzerimde.
Alışamadım..
Isınamadım sensiz yaz akşamlarının ürperten soğuklarına.
Üşüdüm yalnızlığımın ayazlarında.
Adın uykularımın katili,
Sensiz bir nokta arayışım boşuna
El değmemiş düşlerimi satışlara çıkarışım
Nevroz ateşlerinde yakışım umutlarımı
İçimdeki sana direnişlerim boşuna
Sende sevdalar kırk kilitli kapıların ardında
Yaklaşan son durağı
Hiçlerle heba edilmiş ömür otobüsünün
Eğelemekten dişleri kalmadı artık
Hayatımızın çelikten törpüsünün
Hatırlıyorum.
Anahtarı kaybolmuş kilit açmazındayım
Güneşimi siyaha boyamış birileri
Sonu meçhule varan bir yol çıkmazındayım
Çürüyor umutlarım, ölürken dirileri
Sen bilmezsin
Seni her düşündüğümde uzaklarda bir yerlere dalarım
Sesim bir başka çıkar hiçbir türküyü tutturamam
Hiçbir saza ayak uyduramam
Sen bilmezsin
Uzak rüzgârların esintilerini sakladım saçlarıma.
Nefesin karışmıştır diye.
Üşümelerim bile renksizleşti senden sonrasında
Dudaklarıma suskunluğu kilitledim
Her seferinde seni gecenin rengine sorup
Gül kokan bir yalnızlıkta beklerken.
Nasılsa bulur seni mazi peşine düşüp
Elbette bu günlerin bir yarını olacak
Rüzgarı kaderinin fırtınaya dönüşüp
Estikçe üzerinde hayalin savrulacak
Dağların devrildikçe apansız üzerine
Gönül sende kaldı geri gelmiyor
Ben benimle bensiz yaşar gibiyim
Ne seninle nede sensiz olmuyor
Senden kaçıp sana koşar gibiyim
İçimde cehennem saçımda karsın
Gecenin en kuytusundan sesleniyorum
Karanlığın koyusundan
Duy beni
Duy diyorum.
Aklına gelirde gelirsen bir gün
Güneşi getir beraberinde..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!