Sanki saçların dökülmüyor
Bembeyaz oldular yazımla
Mevsimler üstümde benim
Üstümde açıyor sevgilerim
Saçlarımda kar-bembeyaz
Gözaltı kırışıklıklarım sonbahar
Bakma sen kuraklığa
Takılma sen azgınlığa
Gönlümüzden nehirler akar
Dökülür insanlığa
Yedi düvel arar bizi
Hasretle sorar bizi
YEŞİLIRMAĞIN KENARINDAYIM
Yoncalar yemyeşil
İşte yapayalnız park lambasının altında
Yoncalar yemyeşil güller arasında
Olabildiğince sessiz ,müteessir ve mahzun
Eğer hatırlarda,dönersen geri
Bıraktığın gibi,bulamazsın beni
Gövdesinden kopmuş,kuru dallar misali
Kamburuma binersin,yine taşırım seni
Ey sevgili...
Nedir bu yorgunluk sanki
Ne yaptılar gönül sana
Aldırma sakın aldırma
Tut saçlarından hayatı
Savur gitsin
Varsın bu rüya,biterse bitsin
Neyi seviyorsan söyle
Sevilmeyecek şeyler bile
Sevmek adına
Hoştur bence
Ölüm gelir önce çehrene
Beni bir ağıla götürün
Şöyle dağın yamacında
Bir yayla kuytusunda
Koyun kuzu meleyişleri ile bezeli
Fosforlu yapağı kokusu
Ve ana-kuzu,
Koşturma beni
Yorgunum
Bir dağın eteklerine tutundum
Bir gelin kokusuna, vurgunum
Taç giymiş gözlerine
Kına yakılmış ellerine
Farkındamısınız, karşılıksız duygularınızın
Akıla dönüştüğünden
Farkınız yoktur, kaybolduğunda aklınız
Hamama düşen kömürcüden
Birikimler dönüşür ya patlamalarla
Eski evlerin panjurları gibiyim
Kapanınca mutsuz
Açılmaya umutsuzum
Şu uçsuz bucaksız alemde
Bir tarafım mazide
Bir tarafım atide
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!