Sus vefat
Sen yazmana bak
Ömrümce hep üstümde kaldı kabahat
Hayat bu değil
Belki dilin bilmeyiz
Öğrenene kadar biter hayat
Sevgiler dolsun yüreğinize
Sevgiler
Kuzular meleşir her bahar, mavi-yeşile
Her mevsim başka güzel,
Her sevgi başka bir çiçek
Eğer ayrılık olacaksa
Sevgiye doğru gidiyorum
Yolum ne kadar çetin olsa da
Ne kadar uzun olsa da
Sevgiye gidiyorum uğruna ölüm bile olsa
Ondan geldim, biliyorum
Yokluğun tek varlığı onunla
Yalnızlığa kaçtı gönlüm
Nikahsız sarılır bulutlara
Kaç pişmanlık yaşadı,ellerim koynumda
Kaç kere umut tuttu,ellerimden
Kaç kere ıslandım,sırılsıklam rahmetinden
Sen bana gözlerimden girdin
Nereye baksam, hep sen varsın
Gözlerimi yumsam, beynimdesin
Kalbimdesin
Seni yaşamaya mı geldim,
Oysa seninle yaşamak için
Düşlerim, gözlerimden süzülen ışıklar gibi
Korkutamaz beni
Herşeyim bembeyaz
Yaşadıklarım çoktu, yaşayacaklarım azdan az
Bir tek siyahım var
O da bana bahtımdan
Ellerimle koyduğum gibi
Duruyorsun karşımda yeşillik
Işkınların ne tarafa bakarsa baksın
Lakin, dallarında bülbüller şarkı söylemiyor mu
O yakıyor yüreğimi
Niye doğdum ki sanki
Serçelere buğday attığım
Ellerim nerde
Nerde o dokunduğumda ağlayan
Salkım salkım üzüm taneleri
İftarı beklerken
Rüzgar düşer saçlarından
Kar taneleri üstüne
Bahar bulamazsın sevdalanmış gözlerine
Bir uçuk diyardasın
Bilmem ki ne biçim sevdalardasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!