uzat gözlerini yum ellerini
senede birkaç defa kafama koyarım
ellerimden el gibi çekinirken
veresiye yaşıyor parmak uçlarım
fena durdu kalbim
kimselerde görmedim böyle
"Var mıydı biz gibi kaybeden yolunu
Dikilmiş bekliyoruz pencere önlerinde
İç çeke çeke kar altında kalmış günlere
Camlarda büyüyen buğudan tanıyoruz
İçimize sığmayan bu bitimsiz boşluğu"
Hayatımın en güzel yıllarını tüketmenin keyfini yaşıyorum. Ya ben yılları tüketeceğim ya yıllar beni.
Ayda yılda bir şey istedim,
Toparlanıp içerlendim.
Nereye kadar kavuştaksız beyin hasarları,
İğnenin ucunda kasıma giren nefret.
Sen neymişsin be çizgisiz defter.
Bitmiyor beyaz sayfaların
kelimeler dahi bir çıkar ürünü
döner sanırım giden günümü,
zaman yakıp bitirmeden,
Bilinmez bir pişmanlığa
nasılda tutulur insan.
Bir umudum var elbet
Bir dert iken bin oldu hayat
Bilmedim yerini boşa gezdim
Düşündüm düşündüm aklımı ezdim
Hayat bende iken ellere verdim,
Zebun olmuşum bu ne hayret
Ebabilin pençesindeki yavru fil benim,
Koca hortumumdan tanırsınız beni,
Yırtık ve cehennemlik,
Gökte uçan pembe bir pencereyim,
Kimin bedduası tırnaksız parmak uçlarım.
Bir de boyalı süslü püslü,
Değiştiremezsin hayatın yasasını
Gündüzleri sus geceleri dinle
Yalnız bırak beni
Yutkunamıyorum hissizlikten,
Ardımdan geliyor sonsuza gidenler,
Son kez mi gösteriyor aynalar
Ne antika adamsın
nerden çıkardın şimdi bunu
tut kiymiş, sinek misin, kuş musun?
otopsi odası on dakkaya hazır
pireler takıldı kafama
bir kadın durduk yerde
Acaba neden?
bir yıldız sabah sabah,
çok pişmanmış,
artık çekilmiyor bu işler,
içi dayanmıyor insanın,
yapacak bir şey yok
Bir varmış bir yokmuş;
Ruhlar tükenirmiş, kalem tükenmezmiş,
Şerefli bir atın nalının beş çivisi olurmuş,
Sonuçta yüksek egolu yarı çıplak ruhluyum,
Soyumun kuruduğu yerde çok mutluyum,
Yarından umutlu değil bugünden mutluyum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!