Omuzlarımda ağır vebal,
Ceplerimde anılarla çıkarım yola,
Adımlarım sıklaşır, gölgemin korkusundan,
Belki vazgeçirir beni, dönerim diye.
Sana öyle gücendim ki yar,
Mayıs Oniki.....
İçimde Yokluğun,
yol Kenarında papatyalar,
Biraz önce dinmiş yağmur.
Toprak kokusu,
Çantan, Eşorfmanın, kazağın,
Sanki sen de buradasın.
Sen o son yediğin bir iki lokma misali
Mübareksin.
Sen gitmelerin en acısı,
Sen geride kalmaların en zorusun.
İşte şimdi gerçekten kuruldum beynine,
Gözlerini her kapattığında,
Birşeyler yolunda gitmediği zaman ya da,
Ben kuduracağım içinde.
Her üşüdüğünde,
Gökyüzü çok güzel bu gece,
Umutlar da yıldızlar kadar çok,
Yar ay gibi,
Güzel ve Uzak olsa da.
Nevruz Ateşi misali,
Gözlerin siyah bakıyor,
Gözlerin kara,
Ellerin de titriyor, neyin var acaba?
Bu sinir bu öfke neden?
Neden bu kadar kin?
Al canımı, Al götür be
Çokça düşündüm dün gece,
Seni bana Sevdiren ne diye,
Gözlerinmiydi denizden derin,
İçtenliğin mi yoksa içten içe.
Belki de hayata bakışın,
İnan ki çok az kaldı
Sabret güzeller güzeli,
Söylediğim yalan değil,
Ya da nebileyim bir teselli.
Kaldır o güzel başını
Bak darmadağın oluyor karabulutlar,
Sadece dost olmak senle,
Bu da varmış kaderde.
Kötü haberini alıp,
Yanına gelememek de.
Uzun uzun bakıp karşı kıyıya,
Sigaradan bin nefes çekip,
Senin ardından doğar umudum,
Senin ardından doğar güneş,
Yalnızım sarasarpayım,
Uzak yolların yolcusu etme beni......
Gündoğumunda yazılır hikaye,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!