İlk Bahar heyecanını
Daha dün yaşamıştım oysa
Çok uzağa gitmiş olamaz
Burnumda kokusu hala
İlk yağmurları Düştü Güzün,
Günün ömrü dünden kısa
Zaman akar gider,
Ve birgün biter zamanla
Elinde kalan sandığın
Seni seçendir aslında
Rüzgar kayadan toz alır
Gözümü kapatıyorum bir sen varsın,
Düşünsene,
Çalan telefonlar,
Koşturan insanlar,
Siren sesleri, kornalar yok.
Dostlar, arkadaşlar,
Sevginin sersemidir insan,
İlle de kaybedecektir anlamak için
Boşuna yazmadı bunca şair
Değildir boşuna bunca ağıt için için
Ya sevilen anlamaz sersemdir
Yürüyüp yürüyüp durmak,
Durup durup yürümek sonra
Ardında bıraktığın önünde bak
Zifiri bir gecedeyim yine,
Sarhoşum, yalnızım, üşüyorum
Bıraktım yine kendimi uçurumlara,
Ebedden sonzuza kadar düşüyorum.
Sen uzatma birtanem elini,
Kapılar açılır ardına kadar,
Çözülen prangalar paslı ve korkak
Deli bir rüzgar koşar dünlerden
Sanki hayaller onunla uçacak
Serilen yollar çağırır seni
Bir çığ olmuş gözlerin,
Ömrüme yuvarlanan,
Değil sormak,
Düşünmeye korkuyor insan.
Ah be deli,
Umarsız bakışların altında
Demini alınca çay güzel,
Çoğunu alınca yol
Sabaha varınca gece
Hedefini bulunca ok
Bahara varınca kış güzel
Sonuna varırsa iş
Kendini yakarsın,
Bir tutam karanlıktır gökyüzü,
Umut doğar yapraklar düşerken
Biranda yağıp bitmiştir yağmur,
Toprak kokar buram buram.
Esen rüzgarla paçalarına yapışır,



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!