CANAN BURALI 09.05.2003
Bir akşam üstüydü
İlkbaharın en güzel zamanı
Senin doğduğun topraklardan geçtim
CANAN GÜZEL OLMALI
Dokunamadım gülüne yaprağına
Ayak basamadım semtine toprağına
Yine de usanmadım onu sevmekten
Yokluğuna çare diye
Donatıyorum dört bir yanımı resimlerinle
Su içerken, yemek yerken birine
Ağlarken, ah çekerken birine bakıyorum
Şekilden şekile, halden hale akıyorum
Benim elimden başka bir şey gelmiyor
Kuruyup bir yaprak gibi
Titremeye razı olurum da
Düşüp:
Senden uzak kalmaktan korkarım…
M.KARAMELEK
İstanbul’dan Amasya'ya uzanan
İçi insan, içi umut
İçi vuslat
İçi insan dolu otobüs.
Ayaklar altında
İki koltuk arasına
Karınca yaz boyu çalışıp yiyecek toplayarak kışa hazırlık yaparmış. Sincap ise ağaç tepelerinde karıncaya yukarıdan bakıp, karıncanın yaz boyu topladığı yiyeceklerin toplamı benim bir günlük yiyeceğim diye karıncaya ağaç tepelerinden bakıp gülermiş.
Aslında karınca dünyanın en küçük hayvanlarından birisi olsa da ağırlığının elli katı ağırlık kaldırabilirmiş.
Sincap ağaç tepelerinde fındık, palamut, ceviz, mantar, tomurcuk ve taze ağaç kabukları yiyerek günlerini geçirirken, karıncanın toprağın altında nasıl yaşadığını da merak edermiş.
Bir dereden
Okyanusa düşmektir seni tanımak
Ne kadar çabalarsan çabala
Sahiline ulaşamazsın
Koruyucu bulamazsın
Boğulmadan çırpınarak,
Bırakıp gidersen beni yüzüstü
Senden sonra tufanım olur
Kıyamet kopar sanırdım
Gönlümü kör kuyulara atacaktım
Aşkının ateşinde yanacaktım
Kendimi boşa harcayacaktım boşa
BENİ UNUTMA
Alıştırdın beni sevmeye sevilmeye
Sevgi uğruna herşeye eğilmeye
Sevdanı çekecek birini ararsa gönlün
Seve seve sevdanı çekerim beni unutma..
İçim giderdi, can atardım
Gizli saklı seyrederdim
Otururken seni o ağacın altında
Yüzünü görmek sesini duymak için
Tesadüfleri, hep ben yaratırdım aslında…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!