Vermiş kendini rüzgara
Etekler yelken
Bacaklar kusursuz direk
Yokuşu deniz yapmış
İniyor püfür püfür taze
Bir defa aklına gelmeseydim eğer
Bunca çirkefliğin içinde
Ne zorla büyüttüğüm güzelliklerin tümünü
Silip atacaktım bir kalemde
Harcayacaktım bu bedenimin ömrünü
Güneş görmüş kar gibi tüketecektim.
Bizi bize bıraksalardı
Konuşur, koklaşır, tanışırdık
Engellerimizi uzaklara taşırdık
Tanışmaya fırsat bırakmadılar ki.
BU AŞK BİTMELİ
Bütün güzel duygularım gibi
Aşkının da ömrü bitti
Ve
Gözlerimdeki yaşı gördün sadece
Dilimde eksilmedi ahlar
Çoğaldı saçımda aklar
Zamansız kar yağmış gibi
Hazan ile hüzün içindeyim.
Sorma hiç sebebini
BURALARDAN GİDERSEN
Ben yaşar mıyım sanıyorsun
Kan kusarım göremezsem
Sesim kesilir sesini duyamazsam
Aklım, yönüm şaşar
BU SENİ SEVİYORUM MU DEMEK
Kar yağdırdın baharıma yazıma
Düzensiz vurdun mızrabı sazıma
Derman olmazsın sancıma sızıma
Çocuktum
Karanlıktan korkardım
Issız sokaklardan
Köpeklerden korkardım.
Annesizlikten
Sevgisizlikten korkardım.
ÇAM AĞAÇLARI 06.02.2014
Yaz yeşil, kış yeşilsiniz
Hazan uğramaz gönlünüze
Yıkılmak, dökülmek, vurulmak
Bana da dokunmaz.
Ettiğin kahrı cefayı
Yüklenip gidersem
Borcum bilerek.
İhanet etmiş sayma beni.
Mustafa KARAMELEK
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!