Gel seninle yan yana olalım
El ele kol kola yürüyelim
Geçmiş geçmişte kalsın
Gelecek kucak açsın ikimize
Ya donarız ya yanarız
Beni tahrik etme
Üstüme gelme hasret
Söylemesine söylerim
Hem de deli gibi sevdiğimi
Söylerim, söylerim ya
Maral kırılır, ben utanırım
YAR BENİM BENİM
Çöle düşmüş Mecnun
Yanmış kül olmuş
Sorma kimdir diye
Bu gece rüyama girmedin
Uyudum sayılmaz
Duyurmadın sesini ya
Mutluyum sayılmaz
Akşam oldu göremedim yüzünü
Ömrümden boşa gitti bir gün
Bazı insancıklara ne yaşamak
Ne de gülmek hiç yakışmıyor
Bazı yiğitlere ne yaşlanmak
Ne de ölmek hiç yakışmıyor
En çok ta öldükten sonra
Yıkılmaktan vurulmaktan da korkmuyorum
Adam gibi adımım dostum var benim
Lal olsa dilim, kör olsa iki gözüm
Çıldırsam kaybetsem ben beni
Irmaklara bıraksam bedenimi korkmam
Nasıl olsa elimden tutacak abim var benim.
YANANI YAKAN GÖRMÜYOR
Mecnun çöle düşse yansa kül olsa
Ferhat dağa düşse delse kul olsa
Sorma kimdir diye canım cananım
Kim bilir şu çatıların altında
Neler yaşanır zevk ile cefa içinde
Kimini uzaktan kimini yakından görürüz
Tahmin ederiz belki
Belki halinden dilinden anlarız
Belki anlamaya çalışırız kendimizce..
Sarılmazsam bedenim
Sormazsam nedenim
Görmezsem gözlerim üşüyor…
Mustafa KARAMELEK
Belki unuturum diye
Vurdum gönlümü yollara
Yollar uzadıkça hasretin büyüdü
Ve Aşkına
Ve Derdine geri döndüm…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!