Hep şiirler yazdım sana, seni anlatmak istedim
Yeterince anlatamadım…
Okuduğum, yazdığım en güzel şiirimdin
Ne yazık ki bitti artık
En acı olanı da,
Bundan böyle başkasının okuduğu bir şiir olacaksın
Bu şehirde tanıdım
Yine bu şehirde kaybettim seni
Gidişin şehri ağlatacak kadar ağır geldi
Elveda dedin sebepsizce
Gök delindi arkandan, dinmez sağanak yağmurlar
Sokaklar bomboş, hep yalnızlık, hep sensizlik…
Hayata her sabah sıfırdan başlarım
Gözlerimi seninle açtığım
Her yeni gün bana verilmiş bir nimettir
Bu güne de seninle başladım nefes almaya
Hep seni sevdim, seni seveceğim
Yalnızlığım senin içindir
“Ehl-i irfan arasında aradım kıldım talep
Her makbul imiş illa edep illa edep…”
“Ya hayır söyleyiniz ya da susunuz”
Konuşmak kolaydır,
ELA GÖZLÜM
İlk defa bu gece tatmadım yalnızlığı
Gecenin karanlığında
Odamı gözlerin aydınlatıyordu
Her yanımda sen vardın.
//Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farz et ki bir rüzgardım esip geçtim hayatından*//
Ama unutma can tanem
Gün gelecek
Elbet bir gün sen de çok özleyeceksin…
Bundan böyle ikinci baharımı yaşayacağım
Elveda hüzün
Hoş çakal hazan
Zor bir hayatım oldu
Artık yolumda yalnız kalmayacağım
Zemheri ayazında donmayacağım
Geceler katran karası geceler
Yine sensizim yine sana hasretim
Düştün geceme yine ey nazlı yar
Çaresizim karanlık gecelerden korkarım
Korkular benliğimi kapladığında
Yapayalnız girerim dört duvar arasına
Loş odam ve nem kokan yatağım
Sarılırım sen diye yastığıma
Beklerim doğmayacak güneşi
Geçen yıl bu zamanlardı
İlk defa göz göze geldiğimizde
Aylardan Ağustos sabahı
Gönlüme girdin
Öyle içimdesin ki
Bugün senden uzak olmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!