Mustafa Çetinkaya Şiirleri - Şair Mustaf ...

İnsan aşkına doyar da evladına asla,
Gönlü kayabilir aşkından başkasına da,
Sevmeleri bitmez sevgilerin, sevmeleri,
Evladından kaymaz hiç bir yere asla.

'' Hışşt layn...goca göylü !..

Onlar namuslu insanlardır,
Anlayana…
Üvendireleri hep birilerine batar.

Kavak gibi, selvi gibi, çam gibi
Doğru, dosdoğru

Koştura koştura gidiyor camiye
Hatta bir kaç seferde umreye.
Bir yandan çalıyor bir yandan dua ediyor.
Besmelesiz güya su bile içmiyor
Orucunu da hiç sektirmeden fazlasıyla tutuyor.

Girdim içeri,
Oda kalabalıktı.

Her zaman ki yerindeydi.
Ağzı
Hafif

Kazandık kazandık sevinciyle başladı
Gönen'li yıllar
Adam olduğumuz yıllar
Kanımızın kaynadığı yıllar
Hepsinin de başımızın üstünde yeri var.

Dolar, bugün itibarı ile üç liraya dayanmış
Altın yüz beş lira.
Üstelik savaşın eşiğindeyiz
Güneydoğu fokur fokur
Irak paramparça, Suriye darmadağınık
Şehit acıları her gün yüreğimizi dağlıyor.

İnsanları parmaklarında oynattıklarını sanır kimileri
Halbuki
Deve kuşu misali
Ortadadır koca gövdeleri.

‘’Nuh’ta geleceği okuma yeteneği olsaydı,
hiç şüphesiz gemisini batırırdı.’’
E.M.Cioran


Bu nedir Tanrı aşkına

Bekar odası
Aslında okulun deposu.
Binanın içinde
Küçücük
İç içe,
İki oda.

İşte gözlerinin önünde,
Esrarengiz koca bir masa.
Üzerinde özene bezene sıralanmış taşlar
Şah,vezir,at,fil,kale
Ve de piyonlar.
Sek sek oynar gibi kaydırırsan her birini sağa sola