Yaşanmaz dediğim hayata
Tutkuyla bağlı kalmayı
Senle öğrendim
Umutla beklemiştim bu günleri
Şimdi yüzümde gülümsemelerim var
Ağlamayı senle unuttum
Yaşadıklarımızı kim bilebilir
Yada geçmişte olanları
Kader dedik yaşadıklarımıza
Kendimize hep yalan dedik sevdamıza
Gözlerimi kapatıp uzaklara dalınca
Ne yapmak istedik,neler yapamadık
Yaşadığını zannettiğin yıllar var
Omuzuna ise yüklediğin sevdalar
Hayat dediğin geçerken
Sen anlamıyorsun elinden kaçırdıklarını
Ve yalanlar hançer gibi saplanıyor
Sevmek nedir
Sen bilemezsin
Onun için yaşayabiliyorsan
Duygusunu tam olarak net bir şekilde
Kırılsan da, üzülsen de
Bir sararmış yaprak misali gidecek hali olmasa da
Beni sana bağlayan nedir
Gözlerinde ki parıltı mı
Gülümsemen ayakta tutar zannettim
Utangaçlık ta bir sebep aradım
Mahcup cümleler kullandım
Anlamsız sözlerle
Adalet dediğin
kimini ağlatır kimini mutlu eder
ancak sevda mahkemesi
Beni sen getirdin dünyaya
kanayan bir hayata mutlu olmam için
ben senin üzende,sevende oğlunum
acılarla,çilelerle
sen bende sönmeyen bir umudu müjdeledin
ilk önce sen tuttun ellerimi
AŞIKTIM
daha gelişine bile
saçlarına rüzgarın dokunuşu ile dağılırdı
yüzüne düşerdi
okuduğun kitaptaki
sayfaların içindeki harflerde geçmeyi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!