Hani sevmeyecektim bir daha
İnanmayacaktım hiç kimseye
Söz vermiştim artık sevda pınarların dan
İçmek yok diye…
Dinletemedim,dinlemedi beni
Aşka sevgiye susamış yüreğim
Gönüllerde sürgüne uğraşım bir kere
Seyyah olmuşum
Gözlerim de hüzün,buruk yüreğim
Söz dinletemiyorum avare gönlüme
Düştüm sevdanla çöllere
Sırtımda aşk abası gezip duruyorum
Bekledim durdum seni
Geleceksin,bir gün bana döneceksin,
Umuduyla geceler,günler,aylar boyu
Seher yellerinde aradım kokunu
Hissettim hersabah güneşinde
Teninin sıcaklığını...
Bir gün haykırsam sana
Seni seviyorum,seni seviyorum
Seni unutamadım…
Diyen sesimi duyar mısın
Duyup da bakar mısın
Bir zamanlar seni seviyorum
Dün gece
yine dar sokakları arşınlayarak
kaybolan yıllarımı ararken
kendimi agoranın
meyhanelerinin birinde buldum.
Hemen kuytu bir köşede ki
Resmin karşım da duruyor
Bense güneşe mahrum bıraktığım
Loş ve karanlık odam da
Ağzımda ki sigaradan hırsımı
Alırcasına derin nefesler çekerek
Seni düşünürken,
Bir gün gelecek ben de
İhanetlerin,sahte dostlukların,
Yalan sevgi ve aşkların
Kol gezdiği şu
İçi boş umutlarla dolu
Albız döllerinin
Ağlıyorum ben yine giden sevgilinin arkasından
Gözyaşlarım ıslatıyor bir hüzün perdesiyle kaplı
Yüzümü…
Anlıyor san ki gökyüzü de yüreğimin acılar için de
Yanıp tutuştuğunu…
Gönderiyor yağmurlarını yüreğimde ki yangını
Elinden memesi alınmış çocuk gibi
Öyle çaresiz hissediyorum ki kendimi
Sanki karanlık bir ormanın ortasındayım
Her yanım zifiri karanlık,etrafım
Parlayan gözlerle dolu,dört bir yanımdan
Ağıtlar yükseliyor semaya,bense
Seninle karşılaştığımız gün,
ikimizinde kalbi kırık,
gözlerimizden yaş yerine
kan damlıyordu,
yaralı yüreklerimize.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!