Gözlerim yine aradı durdu seni
İzmir’in sokakların da
Bütün bir gece boyu efkarla
Çekip durduğum sigaramın
Dumanların da…
Gezdim durdum koca şehri
Bir kadını anlamak için,
Gözlerinin içine bakıp
Çakan şimşekleri gördüğün de
Onun kafasından geçenleri
Bilmen lazım.
Ellerini ellerinin arasına alıp
Kahpece Vuruldular
Soğuk bir kış gecesiydi
Her taraf buzla kaplıydı
Dondurucu ayaz insanın
İliklerine kadar işliyordu
Seni düşünüyorum yine karanlık bir gecede
Her yer sessiz bir ben birde senin hayalin
Var yine yalnız ve biçareliğimle baş başayım
Seni öyle özlüyorum ki bir tanem
Sensiz geçen gecelerin olmuyor sabahı
Yakıyor tüm benliğimi ruhumu
Bir sonbahar yağmurun da rastladım sana
Islamıştı körpe fidanı andıran bedenin
Elbisen narin vücuduna yapışmış
Hatları sokak lambasının ışığının altında
Görenlerin nefesini kesiyordu
Şehidime kelle,
İmralı da ki ite sayın diyeninde
alt kimlik üst kimlik deyip de
bir avuç çapulcuyu sokağa döküp de
entel dantel geçinip onlara çanak tutanlarında
soyunu sopunu...
Bir yüreğe kök salmaya çalışan
Bir taze fidanken yüreğin sahibince
Kırıldım orta yerimden
Tomurcuklarım soldu dallarım kurudu
Atıldım bir kenara acımasızca
Ne kök salabileceğim bir yürek var nede
Bir akşam daha olmak üzere sensiz.
Balıkçı kasabasının üzerinden
akşam güneşi ardında
ayrılığın hüznüne kapılmış
utangaç gölgeler bırakarak,
aşmak üzere.
Seni hiçbir zaman göremesem de
Ellerimiz asla kavuşmayacak olsa da
Mavi gözlerinin içine bakamasam da
O gül yüzünü sevip okşayamasam da
Dudaklarından aşk buseleri alamasam da
Gecelerimde tenin sıcaklığını hissedemesem de
Yüreğimde hasret sancısı
Yüzüm de hüzün dolu
Yürüyorum yine yalnızlığımla
Bomboş sokaklar da…
Yağan yağmura aldırmadan
Kim bilir belki de bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!