Hâlbuki
O kadar çok kelime var ki sırada bekleyen
Her birisi sen anlamlı, sen heceli
Geceli bir gündüz yaşıyorum, senli ve benli
Hangi kelimede kekelesem, sen ikilemli…
Dilime, imanıma seni yazıyorum şimdi
Bir gece daha boş geçti sensiz.
Yanımda olma ihtimallerim kaldı odamda.
Saçlarına dokunabilme heveslerim,
Kursağımda kaldı yine bu gece.
Aklıma geldiğince,
Bir sigara daha bütünleşiyor çakmakla.
Bir yudumda mutluluk aramak,
Güneşi vuslata batırmak mesela.
Ve varlığından bir haber, sadece sesini duymak...
Ya da unutmaya çalışmak belki tüm geleceği
Sadece bu anı yaşamak mesela…
Kısmi aşk geçirdim sevdiğim, yalpalıyorum…
Ümit döşeğinde son nefeslerimi veriyorum.
Sol yanımda can dolaşımı arttı yine,
Kalbim iki kişilik çarpmaktan yoruldu,
Gözlerim görevini unuttu ağlamaktan.
Öyle bir gün seçeceksin ki kendine,
Mesela o gün hiç ağlamayacaksın.
Dağlamayacaksın gönlünü.
Bağlamayacaksın psikopata kendini.
Ses tellerini yırtarcasına,
Bağıracaksın o gün,
Saat gece üçü çeyrek geçiyor.
Akrep ve yelkovan,
Yine birbirine sarılıyor.
Bir dakika sarılı kalmanın mutluluğu,
Saniyenin vicdanında saklı,
İşte tam bu dakikalarda,
Birden sussun istersin
kulaklarından girip
gözlerinden düşen o şarkının
acımasız notası...
ve kendine gelmeye gidersin
Aynı sigaranın
İzmaritinde kalırdı nefesimiz
Aynı dumanla yükselerdi
Gökyüzüne sesimiz...
Aynı ağacın
Sırtına dokunurdu ellerimiz
Bilmen için her şeyi, biraz yardımcı olsan diyorum.
Hani sorsan gözlerime damlaların sebebini,
Günlerimin böyle masum,
Sözlerimin neden sitemkâr olduğunu…
Hani bilmen için bütün her şeyi;
Kulaklarımdan yardım alsan mesela.
Biz,
Aynı şarkının
İki ayrı enstrümanıyız
Ben içten “üflemeli”
Sen yürekten “vurmalı”
Aynı kurşun kalemin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!