Merhametin köşeye çekildiği sarp yolda
Kurşunlara göğsünü gerenlerden yanayım
Vicdanına bakarım eğer varsa bir kulda
Vatan bağına hakkı derenlerden yanayım
Dünyanın düzeni bozuk insanlık kaldı biçare
Acınacak halimize gülünür oldu ne çare
Ateş düşüyor evlere yürek yanar pare pare
Seyretmeye tahammül yok susmak dile ağır gelir
Gözyaşıyla aşka verirken hesap
Divane gönlümden sordum ağladım
Kendi âlemimde sayıldım musap
Alnımın yazısı gördüm ağladım
AH EDEMEM Kİ
Sen ki içerimde kanayan yara
Aksan da ben sana ah edemem ki
Kurduğum hayali hep ardım sıra
Yığılıp yere düştü her şey aniden oldu
Kalp krizi tutmuştu benzi sarardı soldu
Ruhu terk ediyordu artık vadesi doldu
Kendiydi yitip giden habersizdi halinden
Hayat öyle kısa ki su gibi akıp geçer
Herkes birer misafir gelenler bir gün göçer
Sağlam aile bağı saadete yol açar
Sen kendini bilirsen el de bilir unutma
Anne, baba, kardeşe sakın ola kin tutma
Aldanmak yanlış olur dünyevi bütün işe
Uhrevi hayatında düşmek varken ateşe
İlaç da kâr etmiyor ne fayda çürük dişe
Unutma ölüm bize hem de an kadar yakın
Yordu beni dünyanın adaletsiz düzeni
Her şehidin ardından ağlamaya alıştım
Yüce Mevla kahretsin milletimi üzeni
Yas tutarak karalar bağlamaya alıştım
Yüreğim seni sevdi deliler gibi aşık
Bir çırpıda sökerek atma Allah aşkına
Az da olsa umut ver yak ne olur bir ışık
Araya dargınlığı katma Allah aşkına
Kimisine ıslah olmak zor gelir
Suç dersin anlamaz ıslahattır der
Söylenen kelamı tersinden bilir
Piç dersin anlamaz iltifattır der
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!