Başında eser iken hafif bir kara duman
Sen de elbet yaşarsın hak verirsin o zaman
Şaşırınca yolunu halin olunca yaman
Soysuzun biri aşka saldığında anlarsın
On dört şubat gelince sevgililer günüymüş
Ben her gün kutluyordum olmadı anneciğim
Mübarek sevdaların en realist yönüymüş
Sevdim ama karşılık bulmadı anneciğim
Arsız olur kimi insan
Dur diyorsun vur anlıyor
Dilde bitse bile lisan
Ar diyorsun var anlıyor
Canıma kastetti her geçen süre
Sensiz bu şehirde kalamıyorum
Unutmak istedim hem de kaç kere
Başkasına aşık olamıyorum
Divane gibiyim düşmüşüm dile
Huzurludur gerçekte onun hazzına varan
Hayatın Hakk’a doğru açılan yoludur aşk
Elif gibi dik duruş secdede huşulu an
Kalbin nura erdiği imanla doludur aşk
Seninle bir gün bile bütün ömre bedeldir
Bülbül gülün dalına aşk bize yakışıyor
Rabbe tevekkül edip dilemek ne güzeldir
İbadet her kuluna aşk bize yakışıyor
Ey benim hayatıma aniden giren kadın
Sensiz olunur mu ki umudu kes diyorsun
Hep dua niyetine dilimde farzken adın
Germe beni yeter be vallahi pes diyorsun
Ben artık gidiyorum bol şanslar dileyerek
Elimden aldırdığın aşkı sana bıraktım
Her gece gözyaşıyla sevdamı bileyerek
Uykumu böldürdüğün aşkı sana bıraktım
Maziden kalma aşkın izleri silinmedi
Acıları yük edip koydun cana ayrılık
Masumane sevgimin kıymeti bilinmedi
Hasretliği ödül mü saydın cana ayrılık?
Bırak bu tavrı artık ne olur asma surat
Gül ki güzel yüzünden hüzün göçsün Azize
İçindeki kaygıyı çıkar bir kenara at
Mutluluğun gönlüme ışık saçsın Azize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!