Sonrasızdım yarınları
Hünkâr sofralarına meze
Çamurlu ikonaydım, manzarasızdım
Sonra yabancılaştım gökyüzüne…
Yaşamak seninle güzel,
Yaşadığını bildiğinde.
Ellerin telaş ettiğinde beni,
Yanıma gel usulca
Başına göğsüme yasla…
Dostum;
Gün bitiyor usulca gözlerimde…
Sesim ilişik sevdalara ayrık kalıyor artık.
Dostum;
Umutlarım tükeniyor,
Sevdalara ise inancım kalmadı.
Göğsümde büyüyen ayrılıklar
Düşlerimin sarnıcıdır
Kalbimi sevdanla doldurduğum
Dudaklarından yıldız kayar
Ben ellerini dilerdim
Gökyüzüme göresin sevgili,
Bir düşe her şey monte edilebilirdi,
Stabilize bir sevda, gülüşük bir dudak mesela.
Umut ekilebilirdi, bahar örneğin.
Ama yaşam?
Gerçeküstü bir yalnızlık aşaması,
Elbet bizimde maviye boyayacak
Bir göğümüz olur
Tutar fırçalarız siyahlarınızı
Yeniden yeşerir bahçeler
Gözlerimiz güler yeniden
1/B numara 5...Tak...Takk! ! !
-Evde yokum diyecek kadar aptallık içinde kapıya yöneliyorum, gözüm yelkovana takılıyor ansızın, saatlerce bakabilecek kadar hissiz ve çaresiz...Korkunun tüm evreni sardığını sanarak içimden geçmişin savrulmasını bekliyorum inanarak...
1/B numara 5...Tak...Takk! ! !
-Kapıyı aralıyorum içeriye doluşan ayışığı, unuttuğum özgürlüğümü hatırlatır gibi.. usulca seriliyor yüzüme.Bir çift göz konuşmadan önce sanki aklıma yazıyor amacını...
-Adınız?
-Kimsiniz?
Gözbebeklerine devşirirken acıyı zaman
Bu şehir hicranın beşiğidir
Ellerine rüzgâr değer
Ve susar dudaklar anlatımsız anlara
Sesine yabancı bir ıslık ilişir
Gövden düşer uçurumlara…
yokluk içinde tükettik ömrümüzü
ayrı düşmüş iki dal gibi
gökyüzü yoksundur artık yıldızlardan
çürük bir elmaydık
artık çaresiz...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!