Yanar gönül yanar gönül
Her an seni anar gönül
Dolaştıkça köşe bucak
Alemi sen sanar gönül
Dertlerini katmerlemiş
Eskiden bardak bardak içilirdi şerbetler
Rakı masalarında tüketilirdi etler
Sakiyi aratmazdı hizmet eden morbetler
Ya bu güne yüreğim ya bu güne bak hele
Evlerde harmanlarda gülüp eylenilirdi
Akşam oldu bugün yine
Hasret oldum gözlerine
İnanırım sözlerine
Gel bu kadar yetmezmi
Gelki bıktım beklemekten
Sevmiştim bir zaman delicesine
Koymuştum kalbimin en yücesine
Şimdiyse bu kalbi delercesine
Yıkmana gerek yok ben yokum artık
Şimdi ne istersen yapabilirsin
Ya umut yar ya umut
Diyerek çıktım yola
Bilmeden girdiğimi
Olmazlarla kol kola
Kime dönüp anlatsam
Bir an olsun geçmez oldu şu günlerim cefasız
Boz bulanık seller gibi akıp gitti sefasız
Üç beş günlük şu dünyada üç beş günlük vefasız
Bu sevdanın alevinde ben yanarken sende yan
Şu anlıma yazı diye yakıştıran karayı
Meydanı terkedip, çakala kurda
Gel gitme sevgilim, beni bırakıp
Seni candan öte, seveni burda
Gel gitme sevgilim, temelden yıkıp
Zaten felek vurmuş, birde sen vurma
Ahu gözlüm dön gel gayrı
Bu gidişin yoktur hayrı
Sen orada ben burada
Böyle olmaz ayrı ayrı
Zamanın el yanı sestir
Duydum ki uzaklarda yaşarmışsın yakınsız
Gezip dolaşırmışsın tenhalarda akınsız
Yüreğin kadar kanlı kılıcın kalmış kınsız
Akılsız, şimdi sevsen ne çıkar
Acımadan kuruttun sevda denizimizi
Üçbeş tanıdık gördüm dün sokakta yürürken
Ordan burdan sırayla konuştuk düzgün düzgün
Sessizlikte yaşandı arada bir dururken
Zaman geç olunca da ayrıldık üzgün üzgün
Her gece sessiz sessiz ağlıyormuş dediler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!