Gözyaşım akarken dondu
Cesedime akbabalar doldu
Bu işkence artık sondu
Atalar diyarına göçe-gidek
Şu köhne dünyada bir iz
Gel gör beni
Gör ki bilesin
Bil ki yüreğin yansın
Ateş olsun
Gözlerin hep gülmesin
Birazda ağlayıp dursun
Pervane olur önce, ateşten bir koza.
Sonra yanar içten içe, döner köze.
Pervanedir bir mumun nuruna kanıp,
Kül olup tutuşur benliği, narıyla yanıp.
Yakamıza tutunmuş bir pıtrak
Başımızda tünekleyen kuzgun başak
Bu şahlanan huysuz bir kısrak
Devrilen çınarları tutsak
Tutsakları kurtarsak
Yaraları sarsak
Bu şiiri okuduğunda çoktan ölmüşsem eğer
O matemli günü anımsayıp da ağlama sakın
Her ne gelmişse başa alın yazsı kader
İsyan edipte günaha yetme sakın
Sen ağır ağır inerken satırlardan
Mantariyye
Mor sapına kurban olduğum ulu mantar
Arar iken revan oldu sırtımdan kan ile ter
Çeşit çeşit, boy boy, renk renk, tür tür
Buldum işte seni öbek öbek mantar
Gurbetlik canıma yetti
Beni derbeder beter etti
Soğuk duvarlardan da sertti
Gurbetlik canıma yetti
Bir çiçeği görsem dalında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!