Münevver Şenol Şiirleri - Şair Münevver ...

Kaçıp gitmek,çözümse eğer
hadi git gidebildiğince
ardına bile bakmadan git
adımı unut istersen
Ama soruyorum sana
neden uzaklaştın,ki benden

Gönül, adının kıymetini bil.
Hem seven, hem sevilensin.
Çalgıların tellerinde.
Şarkılarda nağme sensin.
Dilden dile söylenensin
Masalarda meze olup,

Hatahanede ışıkları hiç sönmeyen bir cam görürsen.
Bilki orası yoğun bakım ünitesidir.
Nereden biliyorsun diye sormayın bana.
Çünki ben oranın en kıdemlisiyim.
Erkek,kadın hiç farketmez hepsi de sivil.
Orada can pazarı yaşanıyor ne farkeder,ki.?

BEKLİYORUM MAHŞERDE


Yıllar geçsede aradan
Unutmadım ben seni
Zaman,zaman özlüyor

Hayatta her şeyimi paylaştım.
Bir tek bedenimden başka.
Aşımı, işimi istemiyerekte olsa, eşimi.
Amma, bedenimi mi? ASLA.
Ruhumu paylaşabilirim,.
Sevebilirim de ama dostça arkadaşça.

Bak müniş,kız evladından kaynana olunmaz.
Ozaman cici anneydin,esas kaynana şimdi olucan.
Herşeyi ben bilirim devri kapandı artık.
Ben tecrübeliyim benden ders al ona göre gel.
İşte böyle ne yaparsın,nede olsa birtarafı el.
İlk önce üç maymunu oynamayı öğreneceksin.

Gel canımın canı gel.
Bu yüce,bu ulvi aşkımıza dokunmayalım.
Günahsız gözyaşlarıyla ıslatıp büyütmeyelim.
O erişilmez bir Mağbet gibi hep bakir kalsın.
Aşk sadece tene dokunmak değil.
Tam şurada bak yüreğinde hissetmektir.

Aynı yerden gelmedikmi.
Ben gözlük bulamazken,
Sen rengini değiştirme.
Ben karnı aç yatar iken,
Sen pirzolaları götürme.
Ben ilaç bulamazken,

Bulutmu kaplamış, İzmir'i bu gün.
Yoksa benim içim mi kararmış?
Dokunsalar, ha ağladım, ağlıyacağım.
Bulutmu kaplamış İzmir'i bu gün.
Ben alışkınım, senin gülen yüzüne.
Yağsan bile, ardından doğar güneşin.

Sevginin timsalisin sen
Ey yüreği güzel kadın
Varmıydı kaçarcasına
İzinsiz çekip gitmek
Müniş gibi tüm dostların,bak