Münevver Şenol Şiirleri - Şair Münevver ...

Münevver Şenol

Dün hiç durmadan,hıçkırıklar tuttu
Allah,Allah,sabahın köründe kim arar dedim.
Aklıma gelen isimleri saydım,bir,bir
Ama hiç biri değil
En son sen geldin aklıma
Tık diye duruverdi

Devamını Oku
Münevver Şenol

Seni yaradana kuban olurum.
Benim küçücüğüm, miniciğimsin.
Sesini duymadan duramıyorum.
Seni sevmelere doyamıyorum.
Telefonda alo, deyişimi tanıyıp.
Melodi gibi, ANNEANNEEE deyişin yok mu?

Devamını Oku
Münevver Şenol

Dosta vefa borcu bildim
Geldim ama,öyle geldim
Beni çok kırdığın halde
Gönülden istemesem bile
Sana OH Çekerler diye
Yüreğime taşı basıp

Devamını Oku
Münevver Şenol

iki elti vardır bunlardan berfi bacı erzurumun yakın bir kasabasından öbür elti Hıtay horasanın dağ kasaba sındandır
herkez gibi onlarda ankaranın varoşları altındağda hazine arazisinden kendileine bir gecekondu yapmışlar eşleride ankara sebze halinde hammallık
yapmaktadır iki eltininde oğulları akran ve aynı sınıftadırlar.Berfi bacı kendini hep eltisi Hitaydan üstün görür ona dağlı derdi.Bir gün bit konturolünde Berfinin oğlu hasso da yani Hasan ama herkes ona hasso der Hitayın oğlu hıdır da bit görünce Öğretmen ikisinide eve gönderir yarın velilerinizle gelin der.Zaten evleri yan yana aynı bahçe içindedir.Berfi hasssoya-Oğlum ben sene diyeremki o dağlının yanına fazla sokulma bah bitleri heppiside sana geçti derken bir yandanda hassonun kafasını gazyağıyla ıslatıp sık tarakla tarıyor tarağa çıkan
büyük bitleri bş bir kibrit kutusuna öbür küçük biteride başka kutuya toplar
Hasso -Aney kafam yanıyo dedikçe tarağı
kafasına yiyiyor Hitay sa oğlu hıdırı almış içeriye perdeleride çekmiş oğluna sakın dışarı çıkmıyasın ha yengen edepsiz beni ona bulaştırma diye tembih ediyor.Ertesi gün çocuklarıyla okula gidiyorlar hemen berfi atıyor kendini öne.-Ögretmen hanım ögretmen hanım ahanda HÜDA şahittir bu büyük bitler hassoya emmisi oğli hıdırdan geçmiştir haşa bizim degildir.Ahanda bu küçcik bitler hassonundur.Diye topladığı bitleri kibrit kutusundan çıkarınca öğretmen bir çıglık atar.-Çabuk topla

Devamını Oku
Münevver Şenol

Seher yeli, seher yeli.
Ne olursun esme bugün deli deli.
Canlarım geliyor yolda.
Üşürler bak seher yeli...
Bu zehmeride hiç yola konulur mu?
Benden hesap sorulur mu?

Devamını Oku
Münevver Şenol

Canım Babam dertleş meye geldim senin ile.Doktora gittim ilacımı artırdı,
oda beni sarstı biraz canım sıkıldı.Zaten sevinsem de üzülsem de hep senin
ile paylaşmaz mıyım? Bak şu anda gözlerin geldi gözlerimin önüne,hani güneşli havada yeşil kapalı havada lacivert leşen,banada derler ya annenin zeytin karası gözleriyle babanın renkli gözleri nin karışımını almışsın
onun için olmuş seninkiler de hercai Ah ah baba gözüm değilde şansım
güzel olsaydı bari.Aslında ben çok mutlu bir çocuktum beni dağlar kadar seven babam vardı,Bana kızım büyüyünce ne olacaksın dediğinde Öğretmen derdim,sevinirdin,Anneme _hanım kızımız Öğretmen
olduğunda bizde onunla gideriz değilmi dediğinde annem _ben düzenimi

Devamını Oku
Münevver Şenol

Dün,
Şöyle daldımda bir eski günlere.
Zaman tünelinde buldum ben beni.
Hey gidi günler dedim, kendi kendime.
Nerde kaldı o bitmez tükenmez sevgili.
Bebekteyim gel derdim hemen gelirdin.

Devamını Oku
Münevver Şenol

Ne umutla başlar gizli sevdalar?

Sanki hepsi mutlu bitecekmiş gibi.

Olurdu tabiki, neden olmasın?
Aramıza zalimler girmeseydi

Devamını Oku
Münevver Şenol

Her sabah balkonumda gugukçuk, gugukçuk diye öten.
Yusufcuk kuşu, senin bir adın da kumru değil mi?
Eşine ne kadar bağlı sadık bir kuşsun ki sen.
Verdiğim yemi bile yanlız yiyemiyorsun.
Gugukçuk gugukçuk diye öterek onu çağırıp
O kırmızı boncuk gibi gözlerinle nede güzel bakıyorsun.

Devamını Oku
Münevver Şenol

Karanlık geceme ay gibi doğdun!
Gökteki yıldızlarla
Yağmur gibi yağdın başıma
Halbuki ben kendi kabuğuma çekilmiş
bir garip kuldum
Kendi eksenim etrafında

Devamını Oku