Mümtaz Beğen Şiirleri - Şair Mümtaz Beğen

Gah aşağıladın, kınadın beni,
Gah dertle, çileyle, sınadın beni,
Uğraştın, didindin, lakin sonunda,
Adam etti senin, inadın beni! ..

Sevmek;
Sevildiğini hissedebilmek,
Sevmek;
Sende onu sevdiğini söyleyebilmektir! ..

Sevmek;

Ne bir pâye arzular, ne şöhreti ne şânı,
Gâyesi dolu dolu yaşamaktır her ânı,
Bilinsin değişmez tek gerçeğin bu olduğu,
Derdi kalmaz aşığın, yanındaysa canânı…

Niyaz ederse eğer kapında bir gün Bülbül,
Bu nâle hakkın senin, gül dalında nâz et, gül! ..

Sor bana “derdim nedir” de,
Bil, de, bileyim sevgilim.
“Derde çâre nerdedir” de,
Bul, de, bulayım sevgilim.

Arzumu ve isteğimi,

Kimi zâlim, aklı zulme eriyor,
Kimi mazluma, kol- kanat geriyor.
Hüküm sahibinin işi böyledir,
Kime ne lâzımsa, onu veriyor! ...

Huzur evinin kapısından hızlı adımlarla giren ve halinden 60-70 yaşlarında olduğu anlaşılan kadın, girişteki danışmadan bir şeyler sorar.

Danışma memuruyla aralarında geçen kısa konuşmadan sonra aradığı şeye bir an önce kavuşma heyecanıyla olsa gerek, daha bir hızlı adımlarla merdivenlere yönelir.

Kapı numaralarına bakarak ilerlemektedir koridorda. Ve hışımla dalar 24 numaralı odaya...

Nefreti unutalım, gönüller sevgi dolsun,
Biraz gayret katalım, bayramlar bayram olsun! ..

Mümtaz Beğen

Getirilmese dahi bunlar hiç dile,
Cilve benim için, naz benim için.
Seninle birlikte bir ömür bile,
Vallahi billahi, az benim için.

Baştan aşağıya sevgiyle dolmak,

Uğruna nelere göğüs gerdiğim,
Anlamıyor beni gönül verdiğim,
Nasıl denir bilmem; benim sevdiğim
Kendi güzel amma, nazı çekilmez.

Dudakları kiraz, yay gibi kaşlar,