Mümtaz Beğen Şiirleri - Şair Mümtaz Beğen

Kaygın yersiz gülüm, tasan boşuna,
Yüz yerimden yara alsam değişmem! ..
Aç dururum haram katmam aşıma,
Muhannete muhtaç kalsam değişmem! ..

Varsın ne derlerse desin ahâli,

Açık olmalı el, yalvarmalı dil,
Bu gece mübarek, bu gece kandil!..

Yerden yere vurup, atsan yeridir,
Yan gelip içinde, yatsan yeridir,
Değil mi ki gönlüm senin bir kölen,
Götürüp pazara, satsan yeridir…

Biliyorsun!
Bir ilahi tecelli bu buluşma… Böyle buyrulmuş çünkü ferman…
Biliyorum;
Sende derdimin çaresi, sensin benim gönül derdime tek derman...

Çağlayan bir suyun ırmağa doğru,
Akması demektir sana kavuşmak…
Bir ölümsüz sevdâ nârının bağrı,
Yakması demektir sana kavuşmak…

Sende güç bulması yorgun bileğin,

Kul için ne varsa pay eylemişler,
Arsızlık ellere, ar bana düşmüş…
Arsızlık edenler hâlin demişler,
Ar eyledim diye, dar bana düşmüş…

Gülmesin kimseler, aman ha aman!

Haylaz değil ama biraz yaramaz,
İki sene aynı yerde duramaz,
Şehri bırak, yere yurda sığamaz,
Cihanı kendime, dardır sanırdım! ..

Çok görmeyin bunu, böyleydim aynen,

Menfaat olalı beri başta taç,
Kimi doymak bilmez kimi de hep aç.
İnsanlar insanlık denen erdeme,
Gönüller riyasız sevgiye muhtaç! ..

Gâh rüzgârsın başta esen,
Gâh nakışsın desen desen,
Bilirim ki tek dermansın,
Bendeki bitmez derde sen! ..

Bir kısım insanlar biryandadırlar,
Bir kısım insanlar giryandadırlar,
Rehberi aşk olan niceleri de,
“Bir” ile birlikte seyrandadırlar…