Mümtaz Beğen Şiirleri - Şair Mümtaz Beğen

Gönlüm gece gündüz senin derdinde,
Ayları aylara eklemedim mi ?
Vuslat için henüz erken dedin de,
Sabır taşı olup beklemedim mi ?

Çıldırdın galiba sabret diyorsun,

Yersen de değişmez, övsen de beni,
Elim kalkmaz sana dövsen de beni,
Derde dermân sende, gitmem bir yere,
Kırk kere kapından kovsan da beni…

Ye, iç hep avantadan,
Biraz kendinden utan,
Ne gördü senden vatan?
Yatanı sevemem ben! ..

Alıp ta maaşını,

Ne sesin geliyor ne de selâmın,
Aramamak için yeminli misin? ..
Bilemedim gitti nedir merâmın,
Anlatmamak için yeminli misin? ..

Ne hastalık bildin ne de acımı,

Diri mi bir insan,
Yaşıyor mu?
Kederi var, tasası var,
Kuralı var, yasası var! ..

Ölü mü bir insan,

Gözlerim yaş dolu, yüreğim keder,
Ağlarım sanmıştım, ağlayamadım…
İlmeği boynuma kördüğüm eder,
Bağlarım sanmıştım, bağlayamadım…

Hükmeden değildim, boyun bükendim,

Yıllar sonra öder gibi ahtımı,
Aydınlatıverdin, kara bahtımı,
Sana tahsis etmiş, gönül tahtımı,
Ben seni kendime, Sultan bilmiştim…

Hani ne bir tutku, nede hevestim,

Gonca gülü dermemiş,
Gözü güzel görmemiş,
Görmüş sırra ermemiş,
Sevdayı nerden bilsin!

Varını sunamayan,

Belki çocukluğundu, masumluğundu sende kendimi bulduğum,
Belki de bir çağlayan gibi, gürül gürül akan, yüreğindi avunduğum…

Belki yoğrulduğun toprak ve harman zamanı, tarlada deste toplarken alnının terini koluna silmendi,
Belki de çalışmak nedir? Ekmeğin helali nasıl kazanılır? Küçük yaşlardan beri bilmendi…

Bilmeliydin bir şeyi,
Sendin tutunduğum dal.
Yıktı bütün her şeyi,
Gönderdiğin kartpostal.

Titremişti ellerim,