Mümtaz Beğen Şiirleri - Şair Mümtaz Beğen

Benden söylemesi hesabı yapın,
Paraya kul olun, kula da tapın,
Boş kalmasın sakın, her yeri kapın,
Odalar, katlar da hep sizin olsun! ..

Arkadaş da olsa, rakibi satın,

“Kızım Asena Umay’a”

Dinleme arkandan söylenen lafı,
Sahip çık mutlaka gördün mü safı,
Cömert ol çevrene, ışıt etrafı,

Sen;
Katreyi ummana
Götürmekle vazifeli
Karşı kıyıdaki sal…
Ben;
Tövbe kapısı yüzüne

Hiç bir şey getirme dile,
Beni anlamadı sanma.
Aşkta kaybetmişsem bile,
Gururumla oynama.

Üzülme, el aç Allaha,

Hasret mi tanırdım dert mi bilirdim,
Baştan aşağı kin, gurur, kibirdim,
Böylesi ne sever ne sevilirdim,
Boynumu büktüren yâr olmasaydı…

Tatmamış olsaydım hiç bu duyguyu,

Sevmiştir yüreği bu sessiz hâli,
Sığmıyor kabına, taşıyor sanma! ..
Emin ol sevdiğim, sustun susalı,
Sanki bir ölüyüm, yaşıyor sanma! ..

Her fırsatta sana ahkâm kessem de,

Bugünün Havva’sı olarak bana;
“Sen olmazsan olmaz” diyorsun madem.
Yerimde olsaydı neler yapardı,
Bilirsin o zaman Hazreti Adem! ..

Sevdiği uğruna yananlar varmış,
Sevilen sevenin sananlar varmış,
Hasretten çileden bıkmayıp hâlâ,
Leylâ’ya inanıp kananlar varmış! ..

Dili konuştukça sözü insanın,
Hayrete düşmeli gözü insanın,
Ne varlığı bâki ne de yokluğu,
Aslolan yüreği, özü insanın! ..

Kulaklarım duymuyor, gözlerimse zaten kör,
Bensizliği yaşa da, sensizlik ne zormuş gör! ..