Mucurlu Kemal Özdemir Şiirleri - Şair Mu ...

konuştukça, arzuladıkça, özledikçe,
en kötüsü yaşadıkça,
canım acıyor.
odamda divana uzanıp,
kendime dokundum,
hiç tanımadığım birine,

Dağ başında yalnız bir çiçek olsam da,
Özüme çekerim güneşin her rengini,
Başka yerlerde arayıp, sormayın,
Yağmurdan sonra gösteririm kendimi.

Gökkuşağının her renginde ben varım,

Ne olur bırakma tut ellerimi,
Aşk olup yüreğime akıyorsun.
Ayırma gözlerimden gözlerini,
Türküler gibi sevda kokuyorsun.

Çıra gibi yanıp elinde sönsem,

Yürek sızım, alın yazım, bahtsızım,
Gözü yaşlım, çaresizim, kanatsızım,
Dökülen yaprağım, kurumuş dalım,
Söyle derdine derman olayım.

İçten içe göğünür durursun,

Bakma öyle gözlerime ne olur,
Kısmetse yine dönüp geleceğim.
Sürüp gitmez bu böyle biliyorsun.
Aklından geçen tek şey öleceğim.

Korkma otuz yıl böyle geçti diye,

Gelincik çiçekliydi sevdalarım,
Hiç dokunamadım ellerimle,
Öyle narindi ki, kıyamadım,
Sevemedim gözlerimle bile.

Kelebek olmak isterdim,

Kızın adı Gül'dü,
Gün boyu ağladı,
Yeter artık dedi,
Aynaya baktı,
Haline güldü,
Taradı saçlarını,

Bu dünyada sınavımı,
Veremedim, kaldım yine.
İnsanlık yolundaki savımı
Anlatamadım, yıldım yine.

Hep acılarla yandım,

Dünya nimetlerine doygun
Sular gibi durgun
Dervişler gibi olgun
Bir dost buldum.

Tanrının bana nimeti

Gel, benim çağlayanım olacaksan,
Aşkın tadını yüreğime salacaksan,
Gözlerim yollarda bekliyorum seni,
Sevda ateşimle sende yanacaksan.

Yollarına güller dökmez miyim,