İnkişaf edende bir Ol vardır, Olmayansa hamdır.
Tandırda pişen yenir, yenmeyense boğazda karında olmayandır.
Serapda ışıkla inkişaf edendir, serapla yönünü tayin edenin has bi hali haraptır.
Sözler kulaklarda olmayan cisim.
Sorarım gözlerimle, yazılmış satırların ve mısraların nerelerinde tomurcuklar?...
Çiçeklerin kokulu düşü, insana sinen.
Her yaşta kokuyla sinen, umudunu ettiğiyle hissettiğiyle insan.
Işık; insana.
Aydınlık; yaşayan ümidine...
Hasret özlemden daha baskın geliyor.
Halbuki, Yıldızsız kainat zifri karanlık.
Hasretinde özleminde tekerruratı bir anlık, unutulmuşluğuysa yine karanlık.
Güneşin eksenindeki aydınlık, öyle bir boyaki, saydam, duru renksizliğiyle ulaşabildiğinin özüne göre rengini veren bir boya, sankim bir cila…
Karanlık olsada, aydınlık olsada unutturmayanı üzerindeki ışıltı…
Faydası olmayan Hikmet dolu söylemlerime mezar kazdım ve Hikmet niyetimdeki söylemleri cisman-i olmayan ruhan-i mezara gömdüm.
Çünkü, Yazı'nın isim olarak vuku bulmasındaki en önemli etkenlerden birisi mezar taşına kazılan İsimdi.
İlk tam ve tüm Tanı ve Tanımlama İsmdi, ilk Bilişgen, ilk Biliş İsmdi...
Işığın altında algılarınla seçmiş iken.
Karanlıklar çökünce, unutmak için uykulara dalmış iken.
Işık ve karanlıkta bilinenin bir birinin aynısı değil iken.
Sadece aydınlıkta, aynanın bile yansıttığı tersi iken.
Bir varmış bir yokmuş ile hikayemde sen var iken.
Suçum neydi, manen kalbim kalmadı.
Bahtı kara, ahdı yara.
Bu yürek artık seni çekermi, gönlüm almadı.
Aralaya bildiğin kadar ara, aralaya bildiğin kadar arala,
Manen kalbimde kalmadın.
Her söylediğimi kalbinde almadı, kalbinide alamadı.
Aynı Denizde olsa derdimiz...
Sende, bende, onda, bunda, şunda olamaz, bizim sahilimizdeki kendimiz...
KISA BİR DİYALEKTİK
- Manâ'ya sordum, sen yokken ne idin?
- Ve, Manâ cevap verdi.
- Ben yokken sen, bir Nida ve bir Seda idin, dedi.
- Manâ'ya sordum, peki senin öz'ün ne?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!