Dolunayın her oluşmasında duygulandığıma,
Güneşin her batışındaki kızıllığına ağladığıma,
Samanyolunun her oluştuğunda hüzünlendiğime,
Yıldızların birbirine her yaklaştığında içimin burkulduğuna,
Şaşırma,şaşırma yalvarırım.
Senin için bir anlamı olmayabilir.
Kendi halimde dolaşırken,
Hayatı artık kabullenmiş,razıyken,
Bir böcek gelip,kondu ellerime.
Uğur böceği dedikleri.
Uğur kim,ben kim?
Anladım!
Zannetme ki sevdiğim.
Taşınan iki koltuk,bir kanepe.
Sarılmış iki halı,darmadağın bir dolap,
O kamyona yüklenen
Gördüklerinin dışındaki;
Gelecekten beklentiler,
Ben anlamam.
Hiç anlamadım da.
Adı herneyse.
Esti ve geçti.
İmbat,Karayel,Poyraz.
Esti ve geçti.
Sensiz hüzünlü gecelerimi çok sabah eyledim.
Şarkıları sensiz ama; seninle dinledim.
Kadehleri sensiz ama; seninle bitirdim.
Sigaramı sensiz ama; seninle üfledim.
Elime ne geçtiğini sorma sakın bana
Sonunda seni buldum ya!
Rüzgarların bir kenara sürüklediği,
Yağmurların her daim ıslattığı,
Her namenin mutlaka ağlattığı,
Şarkıların kendisini anlattığını sanan,
İşte o lerdenim.O lardanım.
Kısaca onlardanım.
Seni ilk kez bir vapur güvertesinde gördüm.
Dalgalanan saçlarında seyrettim rüzgarı doyasıya.
Rüzgarın yerinde olmak istedim kaç kez.
Tel,tel olmuş saçlarını öpmek için.
Baktığın manzaranın yerinde olmak istedim.
Gözlerindeki yeşilliği seyretmek için.
Geldim.! Bak sen yine yoksun.
Kimbilir,nerede kiminlesin?
Dikkat et.Ne olur kısılmasın sesin
Ben yağan kar da seni bekleyeceğim.
Üşümüyorum.İçim sımsıcak.
Hep böyle başlamaz mı masallar.
Bir varmış,bir yokmuş.
Var olan ne?
Yok olan ne?
Hani büyük fizik alimleri diyorlar ya
Var olan yok.
Çıkmış Lafontaine diye biri ortaya
Laf etmiş peynirini kaptırdığı için kargaya
Bu çok hoşuna gitmiş asırlar boyu akıllı geçinen insanların.
Anlatmışlar nesiller boyu çocuklarına tilkinin kargayı nasıl kandırdığını.
Karganın boş sözlere nasıl kandığını.
Gelmemiş kimsenin aklına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!