arınır dualar gibi
ömrün gülümseyen elleri.
yetişmelisin insan,
unutmaya çalıştıklarının hizasına.
üstünü örten göğün altındaki de kim?
kalem tutan ellerden,
yüzüne düşen birkaç damla saç telinden,
çaresizce gülmeye devam eden gözlerden,
soluk soluğa kalarak
nefesimi verdiğim portrede
hiçbir hareket yok.
dışarıyı izleyebileceğim
bir cam umdum.
indim köprülerden
suya eğildim.
derinliğimi yarıştırdım onunla.
kazanan
birikecekti sokaktaki kalabalıklarda.
/hiçliğim
yabancı bir boşluğu
ağır ağır oydu.
/her şey bir aksaklık
ve adı çoğulluk da olsa
büyü büyütünce yanlış yeri
yani beyni
yani
değil mi ki kalbi.
kalbimin fırtınası
harman yeri.
aklım
saydam bir ağaç yaprağından
toprağa dikilen
köksüz bir limanken
içinde plastik sandallar vardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!