Ne zaman yalnız kalsam gözlerin düşüyor yalnızlığın önüne, bir düş perdesinin aralanışı, sessizliğine isyanım. Sesimin çıkması, kalabalıkların içinde duyulmaması, çok uzağız birbirimizden ve bir o kadar yakınken dokunuşlarımız... Adı olmayan bir filmin içinde oynuyoruz rolümüzü, hiçbir zaman gösterime çıkmayacak oluşuyla...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta