Sokağın birinden geçerken rastladığım gözlerin karşıladı sen yanımı, ne çok sana benziyordu. İzlendiğinin farkına bile varmadan yürüyüp gittin yanımdan... Bakıp kaldım ardın sıra, sen olmadığını bildiğim halde sen doldurup gitti içime... Sensiz akşamlar, sessiz akşamlar hiç çekilmez oluyor. İçimde bir yokluk hissi, içimde bir kayboluşa uzanış. Dilim dönmez, dönse dinlenmez. Yaramaz bir çocuk yüreğim oynayıp duruyor sokak aralarında. Sen saklanmışsın, aranıyorsun köşelerde; sonra bir köşeden çıkıp koşuyorsun. Yetişmek ne mümkün. Bu yüzdendir hep ebelenişim yüreğine...
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta