Issız bir kumsalda… belki de var olmayan bir adada
Geç kalmış bir yolcu…yalnız başına.
Demsiz çayını yudumlarken... hüzünlü kamelyada
Gölgeler…yarından sonrasına… yansımada.
Korku yok olacak…Korkusuzluklar da.
Geç kalmayacak yolcu… o hazır…çıkacak yola.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
yaşam kendini yenilemez mine ve Midas'a fısıldayan ses kendi sesi değil, sadece kör bir kuyuya bırakılan çobanın sesidir.
biliyorsun, ben kendime fısıldamazsam kör kuyular fısıldar.. sevgiler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta