Maviye,
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine.
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...
İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...
Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cigaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çiyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık...
Kayıt Tarihi : 9.6.2000 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neden ıkınıyorsunuz lütfen söyleyiniz.
HASBUNALLAH VE NİĞMEL VEKİL NİĞMEL MEVLA VE NİĞMENNASİR!...
SENİ VE SENİN GİBİ İNSAN ŞEYTANLARINI KAHHAR VE CABBAR OLAN RABBİMİN ADALETİNE HAVALE EDİYORUM!
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM!
HASBUN ALLAH VE NİĞMEL VEKİL NİĞMEL MEVLA VE NİĞMENNASİR!
Yıl?
Yıllar!
Alıştık biz karanlığa,
Gelme!
Eskidendi,
"Hasretinden Prangalar Eskittiğim..."
O sevmeler
Sevdikçe derinleşen aşklar,
Dostluklar eskidendi,
Şimdi her yer "PUŞT ZULASI!"
Her yan "ÇİYAN" kaynıyor!
Ay değil sadece, "gün de karanlık"
Gelme!
Hatırana saygıyla Ahmed Arif...
TÜM YORUMLAR (92)